از فراز سرزمین ها که میگذرند
از فراز تپه ها و دشت ها
برحال مردمان عمیق میگریند
گاهی بغض میکنند
و گاهی چشمانشان
از شادی برق میزند
و از حال مردمان زمین عکس میگیرند
ابرها
این پرنده های مهاجر
همیشه از حال زمینیان باخبرند
موسی عصمتی
از فراز سرزمین ها که میگذرند
از فراز تپه ها و دشت ها
برحال مردمان عمیق میگریند
گاهی بغض میکنند
و گاهی چشمانشان
از شادی برق میزند
و از حال مردمان زمین عکس میگیرند
ابرها
این پرنده های مهاجر
همیشه از حال زمینیان باخبرند
موسی عصمتی
اهل سرخسم شهري مرزي در خراسان,
مدرسه روستايم(معدن آق دربند)
آموزشگاه نابينايان شهيد محبي در تهران و آموزشگاه نابينايان اميد مشهد جاهاي بودند كه در آن تحصيل كردم,سال 76 در رشته زبان و ادبيات فارسي در دانشگاه بيرجند پذيرفته و در همين رشته موفق به اخذ كارشناسي ارشد شدم,و اكنون معلم ادبيات دانش آموزان نابينا در مشهد هستم.